Ова е мој препев на песната “Лирска“ од рускиот поет Владимир Висоцки.
На Марина
1
Тука гранките на елките треперат од тежина,
цвркотот на птиците така тревожно гргнува -
живееш во маѓепсаност од шумска свежина,
забораваш на домот, оттука не ти се тргнува.
2
Како што цветот црешов ветрот усвет го тера
а дождовите свои јоргованите ќе ги смират,
така и јас, оттаму ко сноп китки ќе те зберам,
ќе те однесам во дворец каде флејти свират!
3
Занавек, за мене и за целиот љубопитен свет,
од маѓосниците твојата судбина е жигосана -
ти си уверена дека тука ти тече млеко и мед,
дека најдоброто место е таа шума маѓосана!
4
И нека лисјата никогаш не се искапат в роса,
облак месечината нека не ја остава на мир,
сѐ ми е рамно, ќе те грабнам и ќе те носам,
на балкон-кула со поглед на морската шир!
5
Во која седмица, кој ден, во кој час,
ќе го чујам твоето претпазливо `ајде`,
за на раце веднаш да те понесам јас
онаму каде никој нема да нѐ најде?
6
А ако се тегавиш, ќе те грабнам и крај -
потрошив енергија како за живот цел!
Спреми се и во колиба да е нашиот рај
ако кулата и дворецот некој веќе ги зел!

 

Ова е оригиналот:
Лирическая ♫ ◡

Марине
1
Здесь лапы у елей дрожат на весу,
здесь птицы щебечут тревожно -
живешь в заколдованном диком лесу,
откуда уйти невозможно.
2
Пусть черемухи сохнут бельем на ветру,
пусть дождем опадают сирени, -
всё равно я отсюда тебя заберу
во дворец, где играют свирели!
3
Твой мир колдунами на тысячи лет
укрыт от меня и от света, -
и думаешь ты, что прекраснее нет,
чем лес заколдованный этот.
4
Пусть на листьях не будет росы поутру,
пусть луна с небом пасмурным в ссоре, -
всё равно я отсюда тебя заберу
в светлый терем с балконом на море!
5
В какой день недели, в котором часу
ты выйдешь ко мне осторожно,
когда я тебя на руках унесу
туда, где найти невозможно?
6
Украду, если кража тебе по душе, -
зря ли я столько сил разбазарил?!
Соглашайся хотя бы на рай в шалаше,
если терем с дворцом кто-то занял!